W naturze jest krzewem lub niewielkim drzewem, które może osiągnąć 2 – 5 m wysokości. Ma małe okrągławe, mięsiste liście osadzone na czerwono-brązowych pędach. W domowej uprawie doniczkowej roślina nie kwitnie- w warunkach naturalnych kwitnie na różowo.
Występowanie
Południowo wschodnia część RPA
Wysokość
W doniczce z reguły 30 – 40 cm.
Stanowisko
Preferuje pełne słońce i może być uprawiana na zewnątrz lub wewnątrz jeśli poda się wystarczająco dużo światła.
Wymagania
Lubi luźną ziemię ,na dnie doniczki zastosować drenaż .Roślinie
po przyniesieniu do domu od razu zaglądamy w korzenie. Jeśli kupiliśmy
roślinę w malutkiej doniczce może się okazać, ze potrzebuje
przesadzenia. Robimy to jednak tylko wówczas, kiedy jest to niezbędne.
Przesadzamy do doniczki tylko minimalnie większej. Ponieważ ziemia zawiera nawozy więc z nawożeniem roślin
wstrzymujemy się przez około 2 miesiące. Potem zasilamy dwa razy w
miesiącu lub lepiej raz w tygodniu lecz połową dawki. Najlepszy byłby
nawóz o zrównoważonym składzie- taki,
który ma mało azotu. Takim
nawozem zasilana odmiana ‚Variegata’ nie będzie zwiększać ilości
zielonego barwnika.
Podlewamy
wodą o temperaturze pokojowej lub letnią. W okresie wegetacji ziemia
powinna przeschnąć między podlewaniami przynajmniej do 1/3 swej
wysokości w doniczce. Po czym podlewamy solidnie. Latem może tak się
zdarzyć, że ziemia odstanie od ścianek doniczki, wówczas trzeba roślinę
wstawić do niewielkiego pojemnika z letnią wodą. Wyjmujemy kiedy
wierzchnia warstwa jest wilgotna. Odstawiamy do odsączenia nadmiaru i
dopiero wówczas stawiamy na właściwe miejsce. Starajmy się jednak do
tego nie dopuszczać. Zimą podlewamy wyłącznie po sprawdzeniu stanu
wilgotności podłoża.
Roślinkę tę wykorzystuje się tworząc
bonzai.Przycinając pędy możemy uformować miniaturowe drzewko .
Rozmnażanie
Bardzo
łatwo przez sadzonki zielne. Trzeba im jedynie zapewnić środowisko
widne lecz z dala od bezpośredniego słońca i delikatnie wilgotne, luźne
podłoże. Jak wszystkie sukulenty na dzień lub dwa pozostawić w chłodnym
powietrzu by obsuszyć ranę.
Choroby i szkodniki
Roślina
należy raczej do tych bardzo zdrowych. Choroby jeśli się pojawiają są z
reguły efektem wtórnym błędów w uprawie. Natomiast w warunkach suchych
mieszkań uciążliwy może być przędziorek. Jeśli na roślinie nic nie
widać, nie jest przelana ani przesuszona, a reaguje zrzucaniem liści
sprawdźmy korzenie. Bardzo często osiedlający się na nich wełnowiec może
być przyczyną takiej reakcji rośliny. Latem rośliny wystawione na
zewnątrz mogą być atakowane przez mszyce.
Uwagi
Liście
rośliny są jadalne przez człowieka. Ich ssanie jest stosowane w
usuwaniu objawów zmęczenia, odwodnienia i udaru cieplnego. Roztarty
miąższ można wcierać w pęcherze i odciski na stopach by złagodzić ból i
przyspieszyć regenerację zdrowej tkanki. Krajowcy żują liście w
leczeniu infekcji gardła i jamy ustnej, natomiast ściągające właściwości
soku wykorzystują do usuwania dolegliwości skórnych takich jak
pryszcze, wysypki i użądlenia owadów. W kuchni bywa stosowany jako
przyprawa do gulaszu. Także miód wytwarzany z kwiatów tej rośliny ma
bardzo ciekawy smak i zapach.
