Miodunka , płucnik

Miodunka plamista, nakrapiana albo lekarska, to roślina ogórecznikowata, dziko rosnąca, popularna na terenach środkowej i południowej Europy, także w Polsce. Często rośnie w ogrodach przydomowych, ponieważ ze względu na jej odporność na mróz i fakt, że to roślina wieloletnia, chętnie sadzą ją ogrodnicy. Jest to roślina mająca wielobarwne, różowo-niebiesko-fioletowe kwiaty. które bardzo lubią odwiedzać pszczoły. 

 

 Jej potoczne nazwy to suchotnik i ziele płucne, płucnik. Tradycyjnie stosowano ją bowiem w obliczu problemów z drogami oddechowymi, w zapaleniu oskrzeli i płuc, a nawet gruźlicy. 

W celach leczniczych wykorzystuje się liście lub kwiatostany miodunki. Po zbiorze (w okolicach maja) liście i kwiaty suszy się .

 Na co działa miodunka? 

Przede wszystkim korzysta się z niej w chorobach związanych z drogami oddechowymi. Do tej pory jest to jedno z najsilniejszych ziół dobroczynnie wpływających na pracę układu oddechowego. Wspomaga zwalczanie stanów zapalnych w tych okolicach dzięki temu, że jest źródłem krzemionki (krzemu) oraz allantoiny – naturalnej substancji łagodzącej i przeciwzapalnej. Z kolei zawarte w miodunce saponiny i śluzy wspomagają funkcjonowanie nabłonka płuc, wpływają rozrzedzająco na wydzieliny z dróg oddechowych i działają wykrztuśnie. Działanie to zwiększa się, gdy podamy miodunkę z podbiałem i/lub babką lancetowatą. Miodunka to też źródło garbników, które poza działaniem przeciwzapalnym, są związkami antybakteryjnymi i przeciwwirusowymi, przez co mogą zmniejszać częstotliwość i długość infekcji. Warto korzystać z niej przede wszystkim w chorobach związanych z uporczywym kaszlem, szczególnie suchym. Wspomaga też organizm w zapaleniu krtani, astmie, a nawet mukowiscydozie. Działanie miodunki zwiększa obecność witamin wspomagających procesy odpornościowe – C i A.

 Inne zastosowania miodunki 

 Miodunka to roślina o właściwościach moczopędnych, odtruwających, detoksykujących. Wiąże w organizmie toksyny, które potem ułatwia wydalić z organizmu z moczem. Jej właściwości moczopędne mogą wspomagać organizm w przebiegu chorób pęcherza moczowego, a nawet przy kamicy nerek. 

 Z kolei zawarte w miodunce witaminy z grupy B i flawonoidy mogą przyczyniać się, jak sugerują badania z ostatnich lat, do zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób neurodegeneracyjnych (w tym choroby Parkinsona czy choroby Alzheimera).

 Witaminy z grupy B polepszają funkcjonowanie układu nerwowego, wzmagają zdolności koncentracji i uwagi, natomiast flawonoidy to związki walczące z wolnym i rodnikami przyspieszającymi starzenie się komórek organizmu.  

Jak przygotować odwar z miodunki do picia? 

 Dwie łyżki suszonego ziela miodunki należy zalać dwiema szklankami wody (letniej) gotować około 10 minut pod przykryciem. 

Następnie odwar należy odstawić na kilka minut, po czym pić kilka razy w ciągu dnia po posiłku. Odwar pije się w ilości 75-150 ml (do nieco ponad połowy szklanki) na porcję. 

  Odwar warto stosować w przypadku dolegliwości ze strony układu pokarmowego, np. wrzodów. Miodunka przygotowana w ten sposób pomoże także w przebiegu zakażenia bakterią Helicobacter Pylori (redukuje aktywność i rozmnażanie bakterii) czy jako remedium na biegunki. Jednak uwaga, by nie przesadzić z ilością spożywanej miodunki, gdyż może doprowadzić to do zaparcia. Podawać ją 2-3 razy dziennie. 

Natomiast na infekcje dróg oddechowych lepiej sprawdzi się herbata z miodunki, którą przygotowuje się poprzez zalanie wrzątkiem dwóch łyżeczek suszonego ziela.