środa, 31 lipca 2019

Śniedek


Śniedek - uprawa,wskazówki i porady dotyczące hodowli



Kwiat śniedka jeszcze nie rozwinięty.
Śniedek  należy do rodziny hiacyntowatych obejmująych około 260 gatunków i odmian. Dostępne są w kilku kolorach: białym, kremowym, żółtym i pomarańczowym. Ma wiele lokalnych nazewnictw, takich jak: Ptasie mleko (Holandia, "Ornis" oznacza ptak, natomiast "gala" to mleko), pomarańczowy gwiezdny kwiat, kwiat wężowy i wiele innych. Miałam  kolory pomarańczowe i białe , niestety pomarańczowy nie przetrwał mi zimy -został tylko biały.
  • nie znosi zbyt wilgotnego podłoża. Podlewać należy umiarkowanie, raz na tydzień. Należy jednak pamiętać, aby zbytnio nie przesuszyć podłoża. 
  • moje śniedki  mam w donicach wystawione są na słońce do godzin popołudniowych 
  • ziemia -torfowa z domieszką piasku i dobry drenaż na dnie doniczki 
  • nawożę raz   na 3 tygodnie nawozem z potasem 
  • na zimę wykopuję i przechowuję bulwy w trocinach i suchym torfie  w piwnicy, ale niektórzy przechowują nie wykopując z donic ,w których rosły-tylko nie podlewają do całkowitego zasuszenia podłoża
  •  w okresie wiosennym, bulwy sadzę  na ok. 5-7 cm głębokości i po przymrozkach wystawiam donice na podwórko rozpoczynając podlewanie
  • aby wzmocnić cebule -po przekwitnięciu usuwam kwiatostany 
  • zimując bulwy zasypuję  je środkiem grzybobójczym lub cynamonem 
  • Sniedek doskonale zimuje też w gruncie w miejscach osłoniętych i po przykryciu stroiszem .

poniedziałek, 1 lipca 2019

Soda oczyszczona w ogrodzie

1. Soda oczyszczona do zwalczania szkodników
Roztwór z sody oczyszczonej ma zastosowanie do zwalczanie szkodników. Jest skuteczny na mszyce, roztocza i mączliki.
Sporządzenie roztworów z sody przeciwko szkodnikom:
  • 1/4 łyżeczki sody oczyszczonej dodać do 1 litra ciepłej wody. Następnie dodać 1/2 łyżeczki oleju jadalnego. Roztwór wymieszać i wstrząsnąć.
  • 1 łyżeczkę sody oczyszczonej dodać do 2 l ciepłej wody. Do uzyskanego roztworu dodać parę kropli płynu do mycia naczyń lub 2 ml szarego mydła. Roztwór wymieszać i wstrząsnąć.
  • 2 łyżki stołowe sody oczyszczonej dodać do 4 litrów wody. Roztwór wymieszać i wstrząsnąć.
Opryski sodą przeciwko szkodnikom wykonuje się za pomocą opryskiwacza ręcznego lub na większych powierzchniach za pomocą opryskiwacza plecakowego. Roztworami sody można również przecierać liście roślin doniczkowych. Zabiegi powinny być powtarzane kilkakrotnie w odstępach co 3-4 dni.
2.Soda oczyszczona do zwalczania chorób grzybowych
Roztwory z sody oczyszczonej pomagają zwalczać choroby grzybowe roślin. Mają zastosowanie w zwalczaniu takich chorób jak: mączniak prawdziwy, mączniak rzekomy, plamistości liści.

Sporządzenie roztworu z sody do zwalczania chorób roślin:
  • 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej i 5 ml szarego mydła dodać do 1 litra ciepłej wody. Zamieszać i wstrząsnąć.
Pierwszą oznaką działania preparatu na bazie sody przeciwko mączniakom jest ściemnienie jasnego wcześniej nalotu. Proces ten zachodzi na drugi dzień po zastosowaniu oprysku.Pomidory i ogórki doskonale reagują na opryski sodą oczyszczoną.

Opryski sodą przeciwko chorobom grzybowym wykonuje się, podobnie jak w przypadku oprysków na szkodniki, za pomocą opryskiwaczy i powtarza kilkakrotnie.


3.Soda oczyszczona do zwalczania chwastów
Sodę oczyszczoną stosuje się jako środek zapobiegający rozwojowi chwastów w takich miejscach jak szczeliny między kamieniami lub między płytkami np. na ścieżce. Po wyplewieniu chwastów wybrane miejsca zasypuje się sodą oczyszczoną. Zabieg ten w znacznym stopniu ogranicza ich dalszy rozwój.
4.Soda oczyszczona do zwalczania mrówek
Soda oczyszczona to doskonały naturalny środek na mrówki . Należy nią posypywać miejsca, gdzie w nadmiarze gromadzą się mrówki.
5. Soda oczyszczona do  przedłużania życia kwiatom w wazonie
Kolejne zastosowanie sody oczyszczonej to  przedłużanie trwałości kwiatów ciętych.
.Około 1/2 łyżeczki sody należy wsypać do wazonu i wymieszać. Preparat ogranicza więdnięcie kwiatów.



sobota, 25 maja 2019

Lewizja


Lewizja jest byliną z rodziny portulakowatych (Portulacaceae) o łyżeczkowatych, mięsistych, zimozielonych liściach, zebranych w płasko rozesłane rozetki. Pięknie wygląda nawet wtedy, gdy nie kwitnie.
Kwitnie w maju–czerwcu. Kwiatostan wznosi się nad rozetą liści, dorasta do 20 cm wysokości. Kwiaty o kształcie gwiazdy w zależności od odmiany mają żółte, białe, różowe lub czerwone paski.
Roślina najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym do słonecznego. 
Gleba powinna być luźna, kamienista, umiarkowanie wilgotna, przepuszczalna, uboga w wapń. 
Dobrze jest wokół rośliny wysypać warstwę żwiru – zapobiega to jej gniciu.
Lewizja nie toleruje nadmiernego podlewania, nie lubi wody gromadzącej się w rozetce liściowej – nawet latem. Najlepiej posadzić ją na skarpie, w szczelinach pionowego murku, lub pod liściastymi krzewami, ale od południowej strony.

Na zimę należy zabezpieczyć rośliny przed nadmierną wilgocią, na przykład chroniąc je szklanym daszkiem, plastikową butlą z obciętym dnem lub – w przypadku większych powierzchni – przenośnymi tunelami foliowymi. Zimą należy również chronić roślinę przed słońcem.

Lewizja nadaje się do sadzenia w ogrodach i ogródkach skalnych, dobrze rośnie zarówno w grupach, jak i pojedynczo. Doskonale rośnie w szczelinach murów i skał, także w misach i skrzynkach balkonowych.Kwiaty ma -pojedyncze lub liczne, zebrane w kwiatostany groniaste lub baldachokształtne . Wsparte trwałymi przysadkami, zwykle wyrastającymi po dwie w węzłach w obrębie kwiatostanu. Mogą one być zielone lub łuskowate, całobrzegie lub ząbkowane, także gruczołowato. W obrębie kwiatostanu kwiaty wyrastają na szypułkach lub są siedzące.  Płatków korony  jest zazwyczaj od 5 do 10. 
Owoce to torebki  otwierające się od nasady ku wierzchołkowi, zawierające od 1 do 50 brązowych lub czarnych nasion.
Rozmnaża się przez nasiona wysiewane wiosną.Dla mnie to nadal czarna magia z rozmnażaniem -jeszcze do tej pory mi się nie udało rozmnożyć lewizję z nasion.Natomiast udało mi się oderwać małą odnóżkę od kwiatka matecznego i ta się ukorzeniła -ostatnie zdjęcie to właśnie ta roślinka ukorzeniona.
Moje kolory lewizji:




środa, 8 maja 2019

Asparagus Meyeri

Piękna roślina domowa i ogródkowa .
Wysokośc od 50 -70 cm. Kwitnie drobnymi białymi kwiatkami.
Ozdobne nowe pędy z malutkimi , miękkimi igiełkami wyglądają niesamowicie.
Podział roślin od marca do września -bardzo dobrze się przyjmują.
Roślina niec znosi podlewania i przelewania -lepiej niż ma za sucho aniżeli za mokro.
Lubi stanowisko półcieniste albo słoneczne -ale nie w pełnym nasłonecznieniu .
Latem można go wystawiać do ogródka.
Ziemia do uprawy powinna mieć odczyn lekko kwaśny ( pH 5.5 do 6.5 ).
Przesadzanie co 2- lata do większej doniczki .
Podlewanie -latem umiarkowane, zimą -oszczędne.
Nawożenie -1 x na tydzień od  kwietnia do września ,nawozy do roślin liściastych .

Pantofelnik

Kalceolaria inaczej pantofelnik to roślina pochodząca z Chile. 
Roślina przyjmuje pokrój kępiasty, jest to roślina jednoroczna. 
Pantofelnik ma liście naprzeciwległe, kształtu jajowatego, są karbowane na brzegach. Osiągają długość ok. 8 centymetrów. Kwiaty grzebieniaste, dolna warga kształtu pantofelkowatego. Kwiaty osiągają średnicę do 4-5 centymetrów, koloru od żółtego do brązowo czerwonych, często kropkowane i paskowane. 
Spotykane są też jednobarwne.

Uprawa:

Kalceolaria wymaga stanowiska widnego. Jest to roślina wywodząca się z gór, dlatego temperatura uprawy nie powinna być za wysoka, optymalnie 14-20ºC. Dobrze czuje się na parapetach od północnej strony, nie toleruje przewiewów. Podlewanie dość obfite, nie należy dopuszczać do przeschnięcia podłoża. Pantofelnik uprawiamy w uniwersalne ziemi do kwiatów doniczkowych, roślina nie wymaga nawożenia. Kalceolarię rozmnażamy przez wysiew nasion w lipcu lub sierpniu najlepiej w zimnej szklarni. Można próbować ukorzeniać pędy rośliny po przekwitnięciu, ale ten sposób nie gwarantuje powodzenia.

Zastosowanie:

Bardzo ozdobnie kwitnąca roślina doniczkowa doskonałe na parapety oraz indywidualnych kompozycji. Dobrze prezentuje się w glinianych naczyniach.

Kwitnienie:

Pantofelnik zazwyczaj kwitnie od kwietnia do końca czerwca.

Zimowanie:

Roślina jednoroczna.

Uwagi:

Roślina zamiera zaraz po przekwitnięciu.

czwartek, 7 marca 2019

Tojeść orszelinowa




Tojeść orszelinowa, znana również jako Lysimachia clethroides, to niezwykle interesująca roślina, która może wzbogacić każdy ogród dzięki swojemu wyjątkowemu wyglądowi i wszechstronnemu zastosowaniu. W dzisiejszym poście  omówimy jej charakterystykę, termin siewu, metody uprawy, a także zastosowanie i zimowanie, aby pomóc Ci w pełni wykorzystać jej potencjał w Twoim ogrodzie.
Termin siewu tojeści orszelinowej jest kluczowy dla jej prawidłowego wzrostu i rozwoju. Najlepiej wysiewać ją na wiosnę, kiedy temperatura gleby zaczyna się stabilizować, co sprzyja kiełkowaniu nasion. Przykładem może być siew w kwietniu, kiedy dni są już dłuższe, a gleba zaczyna się nagrzewać, co daje młodym roślinom najlepszy start. Pamiętaj, aby wybierać nasiona z pewnego źródła, aby uniknąć problemów z kiełkowaniem.
Uprawa tojeści orszelinowej nie jest skomplikowana, ale wymaga pewnej wiedzy i uwagi. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, z glebą wilgotną, ale dobrze przepuszczalną. Idealnym miejscem do jej posadzenia będzie miejsce, które jest osłonięte od silnych wiatrów, co pomoże zapobiec uszkodzeniom delikatnych liści i kwiatów. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić roślinie odpowiednią ilość wody.
Tojeść orszelinowa osiąga zazwyczaj wysokość od 60 do 90 cm, co czyni ją doskonałą rośliną do tworzenia różnorodnych kompozycji ogrodowych. Jej białe kwiaty, zebrane w charakterystyczne, lekko zwieszające się grona, kwitną od lipca do sierpnia, przyciągając uwagę swoim delikatnym urokiem. Przykładem zastosowania tojeści w ogrodzie może być posadzenie jej wzdłuż ścieżki lub w pobliżu oczka wodnego, gdzie jej kwiaty będą tworzyły piękny kontrast z otaczającą zielenią.
Barwa liści tojeści jest również godna uwagi. Latem są one intensywnie zielone, co stanowi doskonałe tło dla białych kwiatów, natomiast jesienią zmieniają kolor na ciepłe odcienie żółci i pomarańczu. Taka zmiana barw sprawia, że tojeść może być atrakcyjna przez cały sezon wegetacyjny, dodając kolorytu w różnych porach roku.
Termin sadzenia tojeści jest uzależniony od formy, w jakiej pozyskujemy rośliny. Sadzonki w pojemnikach można sadzić praktycznie przez cały sezon wegetacyjny, jednak najlepsze efekty uzyskamy, sadząc je wiosną lub jesienią. W przypadku sadzenia wiosennego roślina ma więcej czasu na zakorzenienie się przed nadejściem zimy, co jest szczególnie ważne w chłodniejszych regionach.
Zastosowanie tojeści orszelinowej w ogrodzie jest wszechstronne. Może być używana jako roślina okrywowa, dzięki czemu pomaga w utrzymaniu wilgoci w glebie i ograniczeniu wzrostu chwastów. Dodatkowo, tojeść świetnie sprawdza się w kompozycjach z innymi roślinami, takimi jak hosty czy paprocie, tworząc ciekawe kontrasty tekstur i kolorów. Jej kwiaty są również atrakcyjne dla pszczół i motyli, co wspiera bioróżnorodność w ogrodzie.
Zimowanie tojeści orszelinowej nie stanowi większego problemu, ponieważ jest to roślina odporna na mróz. W rejonach o surowszym klimacie warto jednak zabezpieczyć młode rośliny, przykrywając je warstwą ściółki, co pomoże przetrwać najchłodniejsze miesiące. Dzięki temu tojeść będzie mogła cieszyć nasze oczy także w kolejnych sezonach.

poniedziałek, 4 marca 2019

Terminarz oprysków drzew owocowych

Moja brzoskwinia wymaga oprysków ze względu na kędzierzawość liści .Co roku stosuję chemię  przed pękaniem pąków kwiatowych i po zbiorach .
Ciekawe wiadomości na temat oprysków drzew owocowych tutaj