Złotlin japoński

Złotlin -pełna nazwa to złotlin japoński. Nazwa potoczna -złota chińska róża.

Krzew wysokości do 2 metrów,szybko się rozkrzewia i rozrasta na boki.

Ma piękne kwiaty w kształcie małych różyczek-pomponów o średnicy 3 cm - intensywnie  żółtego koloru.Kwiaty pojawiają się pod koniec kwietnia ,na początku maja. We wrześniu  roślina kwitnie ponownie ,ale już nie tak obficie.Ma długie, zielone dekoracyjne także zimą pędy.

Stanowisko -słoneczne lub lekko zacienione,osłonięte od wiatru.

Gleba -luźna,przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna.Nie lubi suszy.

Nadaje się na żywopłoty.Nie jest narażony na przemarznięcie-na zimę nie trzeba go osłaniać.

Rozmnażanie -przez półzdrewniałe sadzonki ,które należy ukorzeniać na początku lata .Na jesień można też robić odkłady.Jesienią lub wiosną można także dzielić mocno rozrośnięte krzewy.

Cięcie -  aby pięknie kwitł, należy po przekwitnięciu kwiatów skrócić pędy. Wyciąć całkowicie pędy trzyletnie.Dwuletnie skrócić .Wyciąć także pędy słabe, chore ,niekształtne. Po zimie należy wyciąć wszystkie uschnięte pędy.

Jakie warzywa można sadzić obok siebie

Przydatna ściąga dla osób uprawiających warzywa  z Poradnika Ogrodniczego

Przydatna ściąga dla osób hodujących zioła

Tabela pochodzi z

Titanopsis calcarea - liść betonowy

 

Opis

Titanopsis calcarea to sukulent tworzący rozetki o średnicy do 7,5 cm. Mięsiste liście, do 2,5 cm długości z ściętą końcówką, zazwyczaj szare lub niebiesko-zielone, gęsto pokryte na  wierzchołku białawymi, kremowoszarymi szorstkimi  kuleczkami. Kwiaty żółte do pomarańczowych o średnicy 0,8 cala (2 cm).
 Jest łatwy w uprawie . Kępy można podzielić w celu dalszego rozmnażania rośliny. Potrzebuje umiarkowanego podlewania   wodą  podczas wzrostu późną jesienią i wczesną wiosną. Przez resztę czasu utrzymuje się lepiej na  sucho.
Utrzymanie Titanopsis nie jest trudne. Potrzebuje piaszczystego podłoża z niewielką ilością materiału organicznego. Latem powinny być stosunkowo suche. Powinny również być suche, gdy temperatura jest niższa niż 7 ° C. Najlepszym miejscem do uprawy Titanopsis jest słoneczne miejsce, w którym latem robi się jasne światło słoneczne, a zimą - słońce.

Sedum stahlii

 Sedum Stahlii

 Nazwy zamienne -Mexican Sedum, Coral Bells .

Sedum stahlii to wiecznie soczysta  roślina okrywowa, która tworzy luźne zadarnienie  o wysokości do 25 cm  i do 30 cm średnicy. Liście są grube, przeciwne, jajowate, o długości do 1,2 cm , ciemnoczerwony do brunatnozielonej zieleni .Wrażliwa na dotyk - liście opadają niemal natychmiast po ich dotknięciu.Opadnięte listki łatwo się  ukorzeniają w wilgotnym podłożu. Kwiaty mają kształt gwiazdy, do  1,2 cm szerokości, jasnożółte z zielonkawym żyłkami  i pojawiają się od późnej wiosny do wczesnego lata.
 Sukulent bardzo mało kłopotliwy.Będą się rozwijać w warunkach, w których kwitnie wiele innych  roślin .Znosi dobrze zarówno wysuszenie ,jak i przelanie .

Adromischus trigynus

Adromischus trigynus 

 

Ciekawy sukulent o charakterystycznym kształcie i ubarwieniu liści.Liście spłaszczone z cieńkimi krawędziami ,o tygrysim wzorze. Pochodzi z Republiki Południowej Afryki. Roślina rośnie przybierając formę zwartej, gęstej kępy, osiągając wysokość do 10-15 cm.Późną wiosną roślina kwitnie, wytwarzając drobne kwiaty na ok. 25 cm łodygach.

Walory Adromischus trigynus

• niespotykany, spłaszczony kształt liści
• kompaktowa budowa
• charakterystyczna, „nakrapiana” powierzchnia
• łatwa uprawa i pielęgnacja

Wymagania Adromischus trigynus

• podłoże z dobrym drenażem
• podlewanie oszczędne
• stanowisko mocno nasłonecznione, z dużą ilością światła
• nawożenie nawozem do kaktusów w okresie wegetacji
• przesadzanie raz na kilka lat.

Portulacaria afra variegata

Portulacaria afra variegata

W naturze jest krzewem lub niewielkim drzewem, które może osiągnąć 2 – 5 m wysokości. Ma małe okrągławe, mięsiste liście osadzone na czerwono-brązowych pędach. W domowej uprawie doniczkowej roślina  nie kwitnie- w warunkach naturalnych kwitnie na różowo.

Występowanie

Południowo wschodnia część RPA

Wysokość

W doniczce z reguły 30 – 40 cm.

Stanowisko

Preferuje pełne słońce i może być uprawiana na zewnątrz lub wewnątrz jeśli poda się wystarczająco dużo światła.

Wymagania

Lubi luźną ziemię ,na dnie doniczki zastosować drenaż .Roślinie po przyniesieniu do domu od razu zaglądamy w korzenie. Jeśli kupiliśmy roślinę w malutkiej doniczce może się okazać, ze potrzebuje przesadzenia. Robimy to jednak tylko wówczas, kiedy jest to niezbędne. Przesadzamy do doniczki tylko minimalnie większej.  Ponieważ ziemia zawiera nawozy więc z nawożeniem roślin wstrzymujemy się przez około 2 miesiące. Potem zasilamy dwa razy w miesiącu lub lepiej raz w tygodniu lecz połową dawki. Najlepszy byłby nawóz o zrównoważonym składzie- taki, który ma mało azotu. Takim nawozem zasilana odmiana ‚Variegata’ nie będzie zwiększać ilości zielonego barwnika.

Podlewamy wodą o temperaturze pokojowej lub letnią. W okresie wegetacji ziemia powinna przeschnąć między podlewaniami przynajmniej do 1/3 swej wysokości w doniczce. Po czym podlewamy solidnie. Latem może tak się zdarzyć, że ziemia odstanie od ścianek doniczki, wówczas trzeba roślinę wstawić do niewielkiego pojemnika z letnią wodą. Wyjmujemy kiedy wierzchnia warstwa jest wilgotna. Odstawiamy do odsączenia nadmiaru i dopiero wówczas stawiamy na właściwe miejsce. Starajmy się jednak do tego nie dopuszczać. Zimą podlewamy wyłącznie po sprawdzeniu stanu wilgotności podłoża.

 Roślinkę tę wykorzystuje się  tworząc bonzai.Przycinając pędy możemy uformować miniaturowe drzewko .

Rozmnażanie

Bardzo łatwo przez sadzonki zielne. Trzeba im jedynie zapewnić środowisko widne lecz z dala od bezpośredniego słońca i delikatnie wilgotne, luźne podłoże. Jak wszystkie sukulenty na dzień lub dwa pozostawić w chłodnym powietrzu by obsuszyć ranę.

Choroby i szkodniki

Roślina należy raczej do tych bardzo zdrowych. Choroby jeśli się pojawiają są z reguły efektem wtórnym błędów w uprawie. Natomiast w warunkach suchych mieszkań uciążliwy może być przędziorek. Jeśli na roślinie nic nie widać, nie jest przelana ani przesuszona, a reaguje zrzucaniem liści sprawdźmy korzenie. Bardzo często osiedlający się na nich wełnowiec może być przyczyną takiej reakcji rośliny. Latem rośliny wystawione na zewnątrz mogą być atakowane przez mszyce.

Uwagi

Liście rośliny są jadalne przez człowieka. Ich ssanie jest stosowane w usuwaniu objawów zmęczenia, odwodnienia i udaru cieplnego. Roztarty miąższ można wcierać w pęcherze i odciski na stopach by złagodzić ból i przyspieszyć regenerację zdrowej tkanki. Krajowcy żują liście w leczeniu infekcji gardła i jamy ustnej, natomiast ściągające właściwości soku wykorzystują do usuwania dolegliwości skórnych takich jak pryszcze, wysypki i użądlenia owadów. W kuchni bywa stosowany jako przyprawa do gulaszu. Także miód wytwarzany z kwiatów tej rośliny ma bardzo ciekawy smak i zapach.